کتاب تابستان و غم- اثر: احمدرضا احمدی

ما چرا بهار را رها کردیم
و به جای آن تابستان سوزان را
جانشین بهار کردیم
سهم ما از زندگی مجهول بود
و مرگ مدام به ما خیره بود
تکه ‏نانی از سفره برداشتیم
که بوی کهنگی می‏‌داد
پرنده‏ها آرزوهای ما را
نوک می‌‏زدند